ツعشق بابا و مامانツ

به نام خدای مهربون از چند هفته قبل وقت گرفتم که این بار بریم سونوگرافی برایه بررسی سلامتت 26 مرداد بود که پرنسس مامان 20 هفته ش بود... 346 گرمم وزنش ... مامان جون  اون روز به بابایی اجازه ندادن بیاد ببیندد همان طور که شنیده بودم آقای دکتر خیلی خوش رو نبودن, اما تو کارشون دقیق بودن برا من و بابایی هم همین مهم بود... سونوگرافی شروع شد   همه جا ساکت بود آقای دکتر بد اخلاقم مشغول اندازه گیری بود ,روبرویه مامانی هم یه مانیتور بود که میدیدمت,همش زیر لب آیت الکرسی میخوندم که همه چیز خوب باشه... بالاخره صدایه آقایه دکتر بعداز نیم ساعت که برایه مامانی انگار یه عمر بود که گذشته , بلند شد. گفت خداروشکر همه چیز خوبه .....

به نام خدای مهربونی که همین نزدیکیهاست... تو این روزها که میگذشت دوست داشتم بدونم بالاخره  نی نی ما یه دخمله یا پسره... فرقی برام نداشت فقط دوست داشتم بدونم این نخود فرنگی, شیطون بلا رو با چه اسمی صدا بزنمم...بالاخره تصمیم گرفتیم امروز بریم سونو..   قبل از سونو کلی چیزایه شیرین خوردم که نی نی نازم تکون بخوره . وارد مطب که شدیم من اولین نفر بودم ..همش استرس داشتم که نی نیم سالم باشه .آقای دکتر کارشو با حوصله شروع کرد   یهو  یه صدایه قشنگی شنیدیم تا حالا صدایی به این زیبایی, نشنیده بودم  اره صدایه تالاپ تولوپ قلب نی نیه خوشملم  بود   , وای منو بابایی کلی دستپاچه شده بودیم از خوشحال...

سلام زندگیم ... از بابای مهربونت بابت درست کردن این وبلاگ خوشگل ممنونم ، تو این مدت همش کمردرد داشتم,اصلا فرصت نکردم, خداروشکر الان خوب شدم  . باباجون تو این مدت خیلی خیلی  کمکم داد, خیلی خیلی دوستتون دارم. ـ   امیدوارم لیاقت این همه خوشبختی رو داشته باشم.  هفته چهاردهم (14)  با بابایی(12 تیر 1392) رفتیم سونوگرافی که ببینیم فرشته کوچولویه ما پسره یا دختره.. آقای دکتر دستگاه رو  رو شکمم حرکت داد   ولی تشخیص نداد..گفت برای اینکه مشخص بشه هفته 17 بیاین. گرچه برا منو بابات اصلا فرق نداره و بیشتر از همه سلامتیت برامون مهمه..    برای اولین بار بود که منو بابای...